Schrijftaal en spreektaal betekenis

Spreektaal is een vorm van informeel taalgebruik, en is het tegenovergestelde van schrijftaal. Vaak bevat spreektaal dialectwoorden, woorden uit een sociolect of uitingen die bij een streek horen (regiolect). Het woordgebruik en de stijl in spreektaal zijn anders dan in de geschreven taal. We gebruiken het onderscheid spreektaal / schrijftaal om naar stilistische variatie in het woordgebruik te verwijzen. Onder schrijftaal verstaan we woorden en woordcombinaties die vooral in geschreven taal voorkomen; met spreektaal duiden we woorden en woordcombinaties aan die typisch zijn voor gesproken taal. Schrijftaal en spreektaal betekenis Wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen: vroeger waren schrijftaal en spreektaal inderdaad twee duidelijk van elkaar gescheiden media. Schrijftaal viel toen nog samen met ‘gecontroleerde, genormeerde, correcte, gefilterde taal’ en spreektaal met ‘spontane, informele, minder correcte, gekleurde taal’.

Formele taal

In de wetenschap, en met name in de wiskunde en informatica, is een formele taal een gecreëerde, kunstmatige taal waarvan vorm (de syntaxis) en vaak ook betekenis (de semantiek) exact is vastgelegd, vaak door middel van wiskundige definities. Er is onderscheid tussen formele groepen (vast omschreven doelen en normen, vastgelegde regels en procedures, bepaalde rollenstructuur en hiërarchie) en informele groepen (stilzwijgende binding zonder vastgelegde doelen en normen, rollenstructuur en hiërarchie).

Formele taal Met formele varianten worden woorden en woordcombinaties bedoeld die een stijf, plechtig karakter hebben. Formele woorden komen vooral in geschreven taal voor. Ze worden ook wel ambtelijke woorden of stadhuiswoorden genoemd.

Informele taal

Formeel betekent zakelijk, officieel en correct, informeel betekent niet-zakelijk, ongedwongen en los. Lees wat het verschil is tussen formeel en informeel taal, leren, gesprek, organisatie en meer op woordenboek. Formele woorden komen vooral in geschreven taal voor. Ze worden ook wel ambtelijke woorden of stadhuiswoorden genoemd. Informele varianten zijn woorden en woordcombinaties die als vormen van los, ongedwongen taalgebruik worden beschouwd.

Informele taal De definitie van informele taal is als volgt: een stijl van spreken en schrijven die gebruikt wordt om iemand aan te spreken die we kennen of die we willen leren kennen. Informele taal wordt gebruikt in gesprekken met vrienden, familie, klasgenoten en collega's. Informele taalkenmerken. Er zijn verschillende kenmerken van informeel taalgebruik.

Stijlfiguren

Leer wat stijlfiguren zijn en hoe ze de tekst levendig maken. Ontdek de meest voorkomende stijlfiguren, zoals alliteratie, chiasme, tautologie, pleonasme, retorische vraag, eufemisme, hyperbool en paradox. Leer wat stijlfiguren zijn en hoe ze een tekst levendiger, interessanter of overtuigender maken. Ontdek de veelvoorkomende stijlfiguren en stijlfouten met voorbeelden en uitleg.

Stijlfiguren Leer wat stijlfiguren zijn en hoe ze de indruk op de lezer of de luisteraar beïnvloeden. Ontdek de verschillende soorten stijlfiguren, zoals beeldspraak, eufemisme, ironie, climax en meer, met voorbeelden en oefeningen.

Taalregisters

Het meest voorkomende onderscheid is dat tussen formeel taalgebruik en informeel taalgebruik, elk met hun eigen register. Dit wil zeggen dat in bepaalde teksten - bijvoorbeeld juridische verhandelingen - een bepaald soort formuleringen wordt aangetroffen dat elders ongebruikelijk is. Als leraar is het belangrijk Standaardnederlands te schrijven of spreken. Binnen het Standaardnederlands kun je echter kiezen uit verschillende registers of stijlen die je ter beschikking hebt om je taalgebruik aan te passen aan de situatie en aan het publiek.

Taalregisters Video met instructies rond jongerentaal, vak- of groepstaal en taalregisters. Bedoeld voor 2STa, 2STb en 2TW.