Kastijden betekenis ervan

Kastijden 1) Aframmelen 2) Afstraffen 3) Castigeren 4) Disciplineren 5) Ergeren 6) Folteren 7) Geselen 8) Lijfstraf in uitvoering brengen 9) Macereren 10) Mortificeren 11) Pijnigen 12) Pijnlijk straffen 13) Ranselen 14) Slaag geven 15) Slaan 16) Straffen 17) Tuchtigen 18) Vernederen 19) Wegsturen 20) Zichzelf pijnigen. UIT: Ophef over kastijden kinderen (, 14 november ) CONTEXT: Over de hersteld hervormde dominee Vlietstra uit Katwijk aan Zee is maandag ophef ontstaan omdat hij in een nieuwsbrief van de kerk citaten aanhaalt over het KASTIJDEN van ongehoorzame kinderen. Kastijden betekenis ervan t ij ·den (kastijdde, heeft gekastijd) 1 (pijnlijk) straffen.

Zelfkastijding uitleg

Zelfkastijding is in de katholieke traditie een middel om de zondige neigingen van de mens te bedwingen of om boete te doen. Zij kan bestaan uit het plegen van handelingen die pijnlijk zijn voor het eigen lichaam of het zichzelf opleggen van beperkingen. Zelfkastijding is het zichzelf pijn doen. Dit wordt vaak gedaan uit religieuze overtuiging, als onderdeel van de ascese. Als het plaatsvindt in een rollenspel, heet het BDSM. Zelfkastijding uitleg Zelfkastijding verwijst naar de praktijk van zelfontkenning en strenge zelfdiscipline, die beoogt spirituele groei en verlichting te bereiken. In verschillende tradities, zoals de Purana, Kavya en Theravada, omvat het de inflicting van lichamelijke pijn en ontberingen als onderdeel van ascese.

Boetedoening praktijk

In de biechtstoel zat de priester aan wie je je zonden beleed en die je daarna de absolutie gaf. Hij vergaf je in Gods naam het kwaad waarover je berouw had getoond. Daarna ging je in de kerk nog wat bidden als ‘penitentie’ of boetedoening. Deze praktijk is in de jaren zestig vrij plotseling goeddeels verdwenen. Nog maar weinig mensen gaan. De Akte van boetedoening verwijst volgens de Katholieke Kerk naar de fysieke of mentale acties die worden ondernomen als reactie op zonden, met het doel vergeving te bereiken. Dit concept wordt in relatie tot de biecht onderzocht, waarbij wordt bekeken of deze praktijk een daad van de deugd van boete kan worden beschouwd.

Boetedoening praktijk Deze openbare belijdenis werd gevolgd door een periode van boetedoening, vaak van lange duur. Pas na voltooiing van deze boetedoening ontving de gelovige de vergeving van de zonden. Ontwikkeling naar een privé-biecht. In de middeleeuwen verschoof de praktijk van de biecht naar een meer persoonlijke ervaring.

Religieuze straf

In andere landen is er een grotere religieuze onverdraagzaamheid, waarin godslastering als een ernstig misdrijf wordt gezien. Het rechtsstelsel van de islam (sharia) stelt op godslastering de doodstraf, een straf die daadwerkelijk is voltrokken in onder meer Pakistan, Iran en Afghanistan. Bijvoorbeeld het antieke jodendom stelde de dood door steniging als straf op het lasteren van de naam van God. [1] In de islam is de traditionele straf voor godslastering de doodstraf. [2] Daar wordt soms tegenin gebracht dat een eeuwig, almachtig en onvoorwaardelijk liefhebbend opperwezen niet door mensen tegen godslastering verdedigd hoeft te. Religieuze straf Geloofsvervolging komt voor uit religieuze onverdraagzaamheid. Zowel overheden als maatschappelijke groepen maken zich schuldig aan het vervolgen en bedreigen van personen vanwege hun geloof of hun ongelovigheid. Doodstraf voor atheïsme. Voorbeelden van geloofsvervolging zijn talrijk, en gemeld uit vele landen.

Discipline betekenis

biedt 19 verschillende definities van het woord discipline, afkomstig van diverse bronnen. Discipline kan betekenen tucht, vakgebied, zelfbeheersing, krijgstucht en meer. DISCIPLINE definition: 1. training that makes people more willing to obey or more able to control themselves, often in the. Learn more.

Discipline betekenis How to use discipline in a sentence. The Root and Meanings of Discipline Synonym Discussion of Discipline. control gained by enforcing obedience or order; orderly or prescribed conduct or pattern of behavior; self-control.